SMS Erzherzog Franz Ferdinand

SMS Erzherzog Franz Ferdinand

Pocztówka z 1908 r. przedstawiająca pancernik SMS „Erzherzog Franz Ferdinand”
Klasa	pancernik
Typ	Radetzky
Historia
Stocznia	Stabilimento Tecnico Triestino(inne języki)
Położenie stępki	12 września 1907
Wodowanie	8 września 1908
K.u.K. Kriegsmarine
Nazwa	SMS „Erzherzog Franz Ferdinand”
Wejście do służby	5 czerwca 1910
Regia Marina
Wycofanie ze służby	1926
Los okrętu	zezłomowany, 1926
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	14 741 t (standardowa) 16 099 t (maksymalna)
Długość	138,8 m
Szerokość	24,6 m
Zanurzenie	8,1 m
Napęd
dwie 4-cylindrowe maszyny parowe potrójnego rozprężania, 12 opalanych węglem kotłów parowych Yarrow, 2 śruby 20 000 KM
Prędkość	20,5 węzła (38 km/h)
Zasięg	4000 Mm (7400 km) przy prędkości 10 węzłów (19 km/h)
Uzbrojenie
4 działa kal. 305 mm L/45 (2 × II) 8 dział kal. 240 mm L/45 (4 × II) 20 dział kal. 100 mm L/50 6 dział kal. 66 mm L/45 4 działa kal. 47 mm L/44 (szybkostrzelne) 1 działo kal. 47 mm L/33 (szybkostrzelne) 2 działa desantowe kal. 66 mm
Wyrzutnie torpedowe	3 × 450 mm
Opancerzenie
Burty: 100-230 mm Pokład: 48 mm Wieże artylerii głównej: 250 mm Wieże artylerii średniej: 200 mm Kazamaty: 120 mm Wieża dowodzenia(inne języki): 100-250 mm Grodzie przeciwtorpedowe: 58 mm Grodzie wodoszczelne: 150 mm
Załoga	890 (30 oficerów i 860 marynarzy)

SMS Erzherzog Franz Ferdinand – austro-węgierski przeddrednot typu Radetzky, wprowadzony do służby w Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine 5 czerwca 1910 roku. Okręt został nazwany na cześć arcyksięcia Franciszka Ferdynanda. Został zbudowany jako pierwszy okręt z typu, poprzedzając SMS „Radetzky” o około 6 miesięcy. Jego uzbrojenie składało się z czterech dział kalibru 305 mm w dwóch podwójnych wieżach i ośmiu dział kalibru 240 mm w czterech podwójnych wieżach.

Okręt brał udział w międzynarodowym proteście morskim przeciwko wojnom bałkańskim w 1913 roku, podczas którego uczestniczył w morskiej blokadzie Czarnogóry. Był też jednym z pierwszych okrętów, z którego wystartowały wodnosamoloty w celach militarnych. W czasie I wojny światowej okręt został przydzielony do II Dywizjonu Pancerników w I Eskadrze Bojowej, lecz jego zadania bojowe były mocno ograniczone. Pancernik brał udział w zabezpieczeniu ucieczki niemieckich krążowników SMS „Goeben” i SMS „Breslau”, jak również w ostrzale Ankony w 1915 roku. Po wojnie okręt został przekazany Włochom jako pryz i zezłomowany tamże w 1926 roku.